"Eroica. Symfonia bohaterska w dwóch częściach" to najwybitniejszy film Andrzeja Munka, ironiczna polemika z polską mitologią, arcydzieło szkoły polskiej.
Część pierwsza, tragikomiczne "Scherzo alla polacca", to opowieść o warszawskim cwaniaku Dzidziusiu Górkiewiczu, który wbrew swojej woli i wrodzonemu racjonalizmowi bierze udział w powstaniu warszawskim. Pośredniczy między polskim dowództwem a stacjonującymi pod Warszawą Węgrami, skłonnymi wesprzeć walczących. I mimo iż jako racjonalista i pragmatyk podczas swojej tragikomicznej odysei dostrzega różne powstańcze absurdy i bezsens walki, w finale wraca do płonącej stolicy.
Akcja noweli drugiej, mrocznego "Ostinato lugubre", rozgrywa się w oflagu, gdzie po powstaniu trafiają porucznik Kurzawa i podporucznik Szpakowski. Zastają tu hermetyczny świat, w którym zamkniętym od czasów klęski wrześniowej oficerom przetrwać pomaga trzymanie się przedwojennych zasad i hierarchii, a przede wszystkim - legenda porucznika Zawistowskiego, jedynego, któremu udało się uciec i tym samym ocalić "honor polskiego oficera". W rzeczywistości jednak ów ocalający mit to mistyfikacja…