"Czuję się samotny/ Moje ciało jest więzieniem/ Drzwi zamknięte/ Słyszę ich/ Rozmawiają nad moją głową/ Jak nad rośliną" - cytowany kiedyś w "Wysokich obcasach" wiersz stworzony dzięki językowi Blissa przez człowieka z rozległym porażeniem mózgowym jest syntezą losu filmowego Mateusza.
Pełnosprawny intelektualnie chłopiec cierpi na czterokończynowe porażenie mózgowe - jak arbitralnie stwierdzają lekarze, jest rośliną. W tę roślinność nie wierzą jego rodzice, którzy stwarzają mu kochający i wspierający dom - do czasu, gdy po śmierci ojca choroba matki nie uniemożliwi jej opieki nad Mateuszem. Chłopiec trafia do ośrodka dla głęboko upośledzonych psychicznie, gdzie jedna z opiekunek odkryje, że zamknięty w więzieniu niepełnosprawnego ciała pensjonariusz nie bez powodu ma mądre, rozumiejące spojrzenie. Razem pokonają żmudną drogę, na której końcu Mateusz będzie mógł dzięki językowi Blissa powiedzieć swojej mamie: NIE JA ROŚLINA.
Inspirowany prawdziwymi wydarzeniami film Macieja Pieprzycy między innymi dzięki fenomenalnym aktorom bez ckliwości, melodramatyzmu i bez upiększania pokazuje świat człowieka, który heroicznie walczy o uznanie swojego człowieczeństwa, o wyjście z klatki, w której zamknęła go choroba. Ta słodko-gorzka, nie pozbawiona sarkastycznego dowcipu historia uczy miłości do życia i daje nadzieję zawartą w pozytywnym przesłaniu: dzięki sile ducha można wyjść poza własne ograniczenia, cieszyć się życiem takim, jakie ono jest.