Jest rok 1945, ostatnie tygodnie II wojny światowej. W Zgodzie, dzielnicy Świętochłowic, na terenie wyzwolonego w styczniu niemieckiego podobozu koncentracyjnego zaczyna funkcjonować nowy obóz pracy, podlegający Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego. Trafiają tu Niemcy, Ślązacy i Polacy, oskarżani o podpisanie volkslisty lub o „niechęć do komunistycznej władzy”. Do pracy w roli obozowego strażnika zgłasza się Franek, który ma nadzieję wyprowadzić stamtąd Annę, dziewczynę, w której się od dawna kocha. Na terenie obozu niespodziewanie natyka się na swojego przyjaciela sprzed wojny Niemca Erwina, który również od dawna jest zakochany w Annie i podobnie jak ona jest teraz więźniem Zgody. Osobisty dramat tych trojga rozgrywa się w nieludzkiej obozowej rzeczywistości, w której dawni przyjaciele próbują ocalić swoje człowieczeństwo.