"Jest to opowieść o złym czasie, złych drogach, złych samochodach i o ludziach, których nie da się określić jednym słowem" - tymi słowami zaczyna się jeden z najciekawszych filmów końca lat 50. - "Baza ludzi umarłych", oparta na powieści Marka Hłaski "Następny do raju". Tytułowa baza to miejsce w Bieszczadach, w którym kilku życiowych outsiderów, nieustannie ocierając się o śmierć, zwozi z gór drewno wrakami ciężarówek. Nie mogąc się doczekać nowych samochodów, zamierzają porzucić pracę, ale zatrzymuje ich w niej podstępem przysłany z miasta partyjny aktywista.
Mroczne, surowe kino, świetne aktorstwo i klimatyczne zdjęcia Kurta Webera - mimo upływu lat (prawie 60!) film Czesława Petelskiego wciąż ogląda się znakomicie.