Oryginalna formalnie adaptacja „Chłopów” Władysława Reymonta, uhonorowanego za nią literacką Nagrodą Nobla, to trzecia w polskim filmie po przedwojennej ekranizacji Eugeniusza Modzelewskiego z 1922 roku i serialu Jana Rybkowskiego z roku 1972.
Na tle czterech pór roku rozgrywają się losy pięknej Jagny, rozpalającej zmysły mężczyzn i budzącej wrogość kobiet, i Antka Boryny, syna najbogatszego gospodarza we wsi. Pożądanie, nad którym nie da się zapanować, musi się skonfrontować z surowymi prawami ciasnego patriarchalnego świata wiejskiej wspólnoty.
Film jest stworzony metodą malarskiej animacji filmowych kadrów, inspirowanych twórczością Chełmońskiego, Wyczółkowskiego czy Ślewińskiego. Na podstawie klasycznych aktorskich zdjęć powstało 40 tysięcy olejnych obrazów-klatek, które stworzyły efekt finalny produkcji. Nad obrazami pracowało kilkudziesięciu artystów z kilku krajów.
Polski kandydat do Oscara.