W pewnym wrocławskim zaułku żyli sobie gospodyni i majster, który ponad wszystko na świecie lubił kluski śląskie gotowane przez żonę. Pewnego dnia majster sprzedał swoje kluski burmistrzowi, któremu zasmakowały one wprost niebiańsko. Jego kucharz obiecał więc majstrowi po złotym dukacie za każdy garnek klusek… Och, wreszcie będą bogaci! Żona dwoiła się tej nocy i troiła, żeby nagotować jak najwięcej, a majster, zamiast jej pomagać, smacznie spał. Mało tego, następnego dnia, zamiast sprzedać kluski kucharzowi, sam wszystkie zjadł! I kiedy wrócił do domu z pustymi rękami, okazało się, że jego biedną umordowaną żonę porwał wiatr…
Na motywach ludowych.